ความเป็นมาของชิวิต

My Life 💚

สวัสดีครับวันนี้ผมจะมาเล่าชีวิตผมสมัยยังละอ่อนอยู่นะครับตอนนี้ผมขอเเนะนำตัวก่อนจะเล่านะครับผมชื่อเเม็กศึกษาอยู่ที่โรงเรียนดอนเมืองทหารอากาศบำรุงชั้นมัธยม ม.5 อยู่ศิลป์ฝรั่งเศสชื่อฝรั่งเศสก็ตามขื่อ Blog ที่ผมสร้างนะครับตอนผมยังเด็กผมเรียนโรงเรียนวัดหลักสี่ตอนเเรกผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมตอนเป็นวัดนำหน้าโรงเรียนพอรู้ผมก็เข้าใจตั้งเเต่ตอนเด็กผมก็ชอบเล่นกับเพื่อนตามประสาเด็กเล่นซ่อนเเอบ วิ่งไล่จับ เเบบเด็กที่เล่นกันทั่วไปตอนเด็กนั่นก็ก็ช่วยงานโรงเรียนอยู่บ่อยๆอย่างเช่นงานวันลูกเสือผมก็ออกไปพูดหน้าเสาธง 

ผมทำกิจกรรมที่โรงเรียนเยอะมากที่จำได้ผมก็เป็นหลีดเเต่ผมไม่ได้เป็นนะ555

ผ่านมาได้สักพักก็จบการศึกษาตอนนั้นผมก็รู้สึกเศร้านะที่ต้องแยกย้ายกับเพื่อนๆเเต่มันก็ต้องทำใจเพราะยังไงเราก็ไปเรียนที่อื่นเหมือกัน ผมได้มาสอบที่โรงเรียนดอนเมืองทหารอากาศบำรุงที่ผมเรียนอยู่ตอนนี้ครับวันนี้เเรกจะเป็นการเรียนเเบบSummer ตอนนั้นผมไม่รู้จักกับใครเลยรู้จักเต่เพื่อนๆสมัยเรียนตอนประถมทุกๆเที่ยงผมก็จะไปนั่งกินข้าวกับเพื่อนเก่าพอเรียนมาได้สักพักเพื่อนใหม่ๆก็เข้ามาทักทายผมก็คุยเเต่เเบบอายๆเพราะตอนนั้นผมไม่รู้จักใครจริงๆช่วงนั้นผมไม่ค่อยสนใจเรื่องเรียนเพราะผมจะอยู่เเต่กับเพื่อนๆบ้างทีก็โดด ไม่เข้าเรียนต่างๆ5555เเต่ผมไม่เกเรนะ ช่วงเวลาที่ผมเกลียดที่สุดคือกีฬาสีตอนนั้นครูบอกว่าอย่ากลับบ้านผมก็จะหนีกลับเเต่ดันเจอพี่ๆสีเดียวกันผมเลยกลับไม่ได้555 พี่เขาถามว่า'เห้ยๆน้องสีอะไรอ่ะ'ตอนนั้นผมก็จะตอบสีอื่นเเต่มีพี่บางคนจำได้จากนั้นผมก็ซวยเลย5555เเต่พอผ่านช่วงม.2 ผมก็เรียนขึ้นมานิดๆ ช่วงนั้นๆไม่มีไรมากผมก็เรียนๆเล่นๆตามประสาเด็ก จากนั้นผมก็ขึ้นม.3 เป็นช่วงที่จะจบการศึกษามันเหมือนกับตอนประถมเลยที่จะต้องจากกับเพื่อนๆอีก5555เเต่ก็ยังมีเพื่อนบางคนเรียนต่อที่เดิมบางคนก็ไปที่อื่นเเต่ผมต่อที่เดิมเพราะผมได้โควต้าม.4 ผมได้โควต้าภาษา ตอนนั้นผมก็ดีใจนะที่ไดต่อที่เดิมเพราะผมไม่รู้ว่าจะไปต่อที่ไหนดี มันจะมีเลือด3ภาษา ภาษาจีน ภาษาญี่ปุ่น ภาษาผรั่งเศส ผมเลือกผรั่งเศสเพราะ ความชอบส่วนตัว จากนั้นก็มีเพื่อนในห้องมาเรียนด้วยกันอีก3คนผมก็ดีใจที่มีเพื่อนเรียนด้วยกัน ขึ้นมาเรียนม.4ก็เรียนSummer เหมือนเดิมช่วงคนอื่นหยุด เเต่พวกผมมาเรียน5555 ผมก็มาเรียนตามเคยเเต่เรียนบ่อยๆก็เบื่อเพราะเห็นคนอื่นหยุด ผมอยากหยุดบ้างผมก็เลยนัดกับเพื่อนโดดไปเทีายว5555[โครตเลว]ผมไปกับเพื่อนกับ2คนที่เป็นผู้ชาย ผมก็โดดกันไปเจอเพื่อนใหม่ในห้อวเป็นผู้หญิง2คนก็โดดตามมาด้วยตอนนั้นพวกผมก็รู้จักกัน เเต่ไม่ได้หยุดบ่อยนะ555ผมก็มาๆหยุดๆอย่างนี้จนเปิดเทอม ก็มาเรียนก็ได้รู้จักกับเพื่อนทั้งห้องมากขึ้นจากนั้นก็ได้สนิทกัน ช่วงนั้นกิจกรรมเยอะมากของศิลผรั่งเศส ก็ไปช่วยกันทำก็ผ่านไป เเล้วก็มีกิจกรรมพี่รหัสน้องรหัสตอนนั้นผมก็งงว่ามันคืออะไรพอถามเพื่อนผมก็เข้าใจว่ามันเป็นกิจกรรมของสายการเรียนนั้นๆมันจะมีรุ่นพี่ที่เป็นศิลป์ฝรั่่งเศสม.5จะมาให้คำใบ้เเล้วก็ตามหาพี่ที่เราได้คำใบ้ คำใบ้ที่ผมได้คือ ''​แฟนพี่เเปลว่าคิดออก''​ผมคิดว่ามันเรียนยากกว่าที่เคยผ่านมาเพราะว่าหลักสูตรมันเยอะห้องของผมมันเน้นไปทางภาษาต่างประเทศผมคิดว่าผมจะไม่รอดช่วงเพราะว่ามันเยอะเพื่อนทั้งห้องก็บอกว่า'อะไรวะเรียนผรั่งเศสทั้งวัน'555ช่วงนั้นมีเรียนภาษาทุกวันพอผมสอบขึ้นม.5ก็มาจอนถึงทุกวันนี้เเหละครับ 

Maxime💚